The Sword and the Crown

Het programma van het najaarsconcert van de CMH was divers, maar was mooi op elkaar afgestemd. Op het programma stond o.a. Sleep en Procession to the Minster. Ook het stuk The Sword and the Crown werd uitgevoerd.

In 1988 kreeg Edward Gregson de opdracht van de Royal Shakespeare Company om de muziek voor The Plantagenets-trilogie te schrijven.
Al deze toneelstukken houden zich bezig met de strijd om de macht (de kroon) door het gebruik van geweld (het zwaard) en ze beelden een van de meest turbulente perioden uit in de geschiedenis van de Britse monarchie.
Het is een suite met 3 delen.
Het eerste deel opent met een korte fanfare voor twee antifonale trompetten (off-stage), maar dit fungeert alleen als een voorbode voor een Requiem aeternam (de dood van Henry V). Daarna verandert het tijdens de mars naar Frankrijk van stemming. Dit neemt af in een Franse overwinningsmars, maar de Engelse legermuziek keert terug. Tot slot, een korte herinnering aan de muziek van Requiem, leidt tot de triomfantelijke muziek voor Richard Plantagenet.
Het tweede deel is rustig van stemming. Je hoort verre fanfares, dreigende veldslagen die komen. Volksmuziek komt terug in verschillende variaties en de beweging eindigt zoals het begon met altfluit en zachte percussie.
Het laatste deel begint met twee sets antifonaal geplaatste pauken, drums en tam-tam, die de ‘oorlogsmachine’ en wreedheid van de strijd uitbeelden. Trompetfanfare en hoorn roepen een heroïsch strijdthema, dat tegen het einde van de beweging zichzelf transformeert in een triomfantelijke hymne voor de overwinning van Henry IV op de rebellerende strijdkrachten.

Jong talent

De CMH biedt graag een podium voor jong talent. Daarom was koperkwintet Vieve Brass uitgenodigd om haar deel die avond te verzorgen. Vieve Brass bestaat uit: Koen Ross en Jonne Kleinjan op trompet, Marinka Kluiver op hoorn, Jeroen Ardesch op trombone en Jasper Tuik op tuba. Het zijn jonge studenten van het conservatorium ArtEZ in Zwolle. Zij speelden een aantal nummers speciaal voor kwintetten, waaronder een van Rachmaninov en Paul DuKas. Aan het applaus te horen werd hun aandeel in de avond zeer gewaardeerd.